Пілігрымка ў Глыбокае
На іншых мовах:
en
Летнік “Вакацыі з Богам” ажыццявіў пілігрымку ў Глыбокае.
Юныя пілігрымы заўважылі, што ў Глыбокім вонкава вельмі падобныя адзін да аднаго два храма – касцёл Найсвяцейшай Тройцы і сабор Нараджэння Найсвяцейшай Багародзіцы, размешчаныя побач у гістарычным цэнтры горада. Троіцкі касцёл быў пабудаваны ў XVIII ст. Сабор быў заснаваны ў XVII ст. і доўгі час з’яўляўся касцёлам каталіцкага кляштара кармелітаў. У 1865 г. каталіцкі кляштар быў скасаваны, і праз некаторы час храм быў пераабсталяваны пад праваслаўную царкву. Гэтым і тлумачыцца яго нетыповы для цэркваў знешні выгляд. Найперш пілігрымы накіраваліся ў касцёл Найсвяцейшай Тройцы, у якім святую Імшу цэлебраваў кс. Аляксандр Шамрыцкі МІС. Святар звярнуў увагу прысутных на тры партрэты ў храме. Касцёл захоўвае памяць пра ксяндзоў, якіх расстралялі немцы ў 1942 г. зусім недалёка ад храма – ва ўрочышчы Барок побач з Беразвеччам, тады прадмесцем Глыбокага. Ксяндзы Мечыслаў Багаткевіч, Уладыслаў Мацьковяк і Станіслаў Пыртак былі забітыя за сваю душпастырскую дзейнасць. Гэтыя пакутнікі былі ўзнесены да хвалы алтароў Святым Айцом Янам Паўлам ІІ у 1999 г. разам з пакутнікамі іншых краін.
Сучасны касцёл у Глыбокім – гэта помнік архітэктуры XVIII і XX стагоддзяў. Але, як гэта бывае са старымі храмамі, гісторыя пачалася раней. У 1641 г. ваявода мсціслаўскі і стараста дзісенскі Язэп Корсак фундаваў будаўніцтва драўлянага касцёла ў сваёй частцы мястэчка. Партрэт фундатара дзеткі пабачылі ў касцёле, а пасля пазнавалі гэту значную для горада асобу ў музеі і алеі славутых землякоў. Мураваная святыня паўстала ў 1783 г., у касцёле можна пабачыць шыльду ў гонар асвячэння. У 1865 г. пасля канчатковага скасавання кармеліцкага кляштара ў парафіяльны касцёл быў перанесены цудадзейны абраз Дзевы Марыі Снежнай – гэта спіс з шанаванага ў Беларусі рымскага абраза Маці Божай. Назва тлумачыцца цудам, які адбыўся пры закладцы храма ў Рыме 5 жніўня 352 г. Дзева Марыя з’явілася ў сне фундатарам і сказала, каб храм будавалі там, дзе выпадзе снег – і ён выпаў у летнюю спёку на Эсквілінскім узгорку. Каталіцкую святыню Глыбоччыны называюць яшчэ абраз Маці Божай Шкаплернай, больш знанай як Падхорнай. Вельмі шмат людзей пачало атрымліваць ласкі і дабрадзействы за прычынай Маці Божай Падхорнай, і такім чынам пачалі з’яўляцца ўсё новыя і новыя экс-воты ад удзячных веруючых за атрыманыя цуды і ласкі.
З кляштару кармелітаў у Троіцкі касцёл пераняслі і шмат мэблі. Сярод якой і крэсла прыёра з выявай герба ордэна кармелітаў. Зусім нядаўна ў касцёл вярнуўся звон. У 2012 г. побач з касцёлам ставілі электрычную апору і бурам упёрліся ў нешта цвёрдае. З ямы дасталі звон, які сёння выкарыстоўваецца падчас набажэнства. Звон адліты ў 1882 годзе ў Варшаве.
Перад саборам Нараджэння Найсвяцейшай Багародзіцы маецца прыгожая брама з агароджай. Цікавы сабор і сваімі падзямеллямі. Некалькі стагоддзяў яго падвалы служылі падземнай пахавальняй для манахаў, тут жа быў пахаваны і фундатар манастыра Язэп Корсак.
Дзеткі наведалі Глыбоцкі Дом рамёстваў, у якім прадстаўлены розныя творчыя кірункі: роспіс па дрэве, ганчарства і лепка з гліны, вышыўка, бісерапляценне, выраб беларускай лялькі. Кожны кабінет – свайго роду музей па захаванні народнай творчасці. Неаднаразова майстры прэзентавалі свае вырабы на розных выставах, станавіліся прызёрамі, пераможцамі конкурсаў. Майстры займаюцца адраджэннем традыцыі маляваных дываноў, запачаткаваных вядомым мастаком Язэпам Драздовічам. Таксама праводзіцца праца па рэканструкцыі і адраджэнні вырабу мясцовых традыцыйных строяў. Разьбяр, мастак і рэканструктар дзіцячай цацкі Віктар Дудкевіч паказаў цацкі са сваёй унікальнай калекцыі. Дзеткі ўжо ведалі майстра і пазнавалі ягоныя цацкі, бо ён нядаўна прыязджаў у Місію Добрага Самараніна.
Юным наведвальнікам вельмі спадабалася ў Глыбоцкім гісторыка-этнаграфічным музеі, дзе яны пазнаёміліся з багатай і цікавай гісторыяй горада і яго жыхароў. Дзеткі з цікавасцю прагуляліся па алеі славутых людзей, што нарадзіліся або жылі на Глыбоччыне.
